«خلق میرزمد»

بازهم ازدریچه خانه‌هایمان

سرودی پرافتخار سرخواهیم داد.

بازهم صدای پرطنین خویش را

تابه افقها خواهیم رساند

بازهم شب سیاه ظلمت را میشکنیم

وخورشید رهائی رادرآغوش خواهیم گرفت

بازهم گلوله‌های سرخ آتشیمان

سینه تمامی مزدوران رانشانه میگیرد

بازهم سلولهای زندان خون( اوین)

بدست مادر‌ان وپدران گشوده میشود

وبازهم ……………….

چرا که خلق ماندنی است»

پس بکشید

ای پاسدران جنایت وسرمایه

ای کوردلان تازه به قدرت خزیده

ای خوش خیالان ژ- 3 بدست چماقدار

ای نگهبانان زندانهای خون (اوین و …)

اینبار طومار تمامیتان را با دستان پینه

                                بسته درهم خواهیم پیچید

و-

نشریه کارشماره 138 سال 1360